گروه فرهنگی فانوس

در همه هیأت‌ها مردها همه‌کاره‌اند و میدان‌دار، اما در گروه فرهنگی فانوس، خانم‌ها تصمیم‌گیرنده و سازمان‌دهنده هستند. چون رویکرد آن‌ها این است که در این مجموعه، دختران میدان‌دار عرصه فرهنگی باشند. برای همین است که در فرآیندی 14 مرحله‌ای، یک عضو را از اولین جلسه حضور به یک نخبه فرهنگی تبدیل می‌کنند. کار سختی است، اما می‌بینید که شده است! این فعالیت با نگاه محلی با جمعی 30ـ40 نفره آغاز و مباحثی روزآمد و نو در آن ارائه شد. این سیر ادامه پیدا کرد و افراد فعال در این مقطع به هسته اولیه گروه تبدیل شدند که مدیریت آن بر عهده حجت‌الاسلام داستان‌پور بود.

مجموع فعالیت‌های این گروه را ویژه‌برنامه‌ها، جلسات اردویی و تشکیلاتی، کانون‌ها، همایش ثابت و ... تشکیل می‌دهد. این مجموعه، سه همایش ثابت دارد؛ یکی گردهمایی هفتگی «لحظه‌های ناب» که با استقبال چشمگیری از طرف خانم‌ها روبه‌رو شده و به همایش شهری تبدیل شده است. طوری که برای شرکت در برنامه «لحظه‌های ناب» از جاهای مختلف شهر در این همایش حضور پیدا می‌کنند.

برنامه دوم، سیر مطالعاتی این مجموعه است. افرادی که وارد این مجموعه می‌شوند سه سیر مطالعاتی به آنان پیشنهاد داده می‌شود. سیر مطالعاتی تخصصی هم به افرادی پیشنهاد می‌شود که در خواندن کتاب، حرفه‌ای شده باشند.

سومین برنامه فانوسی‌ها، سلسله جلسات «حرکت» است که می‌خواهد عمق فکری و اخلاقی بیش‌تری در میان نیروهای کادری خودش ایجاد کند. همایش ماهانه و فصلی هم این گروه دارد که عنوان یکی از آن‌ها «لایک» است و مخاطبی جز نوجوانان و جوانان ندارد.

همایش بعدی این گروه برای خانواده‌هاست که خیلی هم از آن استقبال شده است. این همایش در هر فصل و ماه به یک موضوع تخصصی می‌پردازد.

گروه فرهنگی فانوس اصفهان که توانسته در بخش هیأت و بانوان، به جایگاه شایسته تقدیر دست پیدا کند، صرفاً برای بانوان است و کانون‌های مختلفی با عناوین کادر قدیم و متأهلین دارد. این گروه حوالی سال‌های 84ـ83 و بعد از تاکیدهای رهبر عزیز انقلاب اسلامی در زمینه تهاجم فرهنگی دشمنان شکل گرفت. ابتدا تحلیل‌ها و بررسی‌های فراوانی صورت گرفت که معلوم شد جهت‌گیری دشمن با جهت‌گیری نهادهای فرهنگی مغایر است. دشمن، راه را پیدا کرده بود و جامعه هدف او، بانوانی بودند که تحت تأثیر تبلیغات رسانه‌ای و فرهنگی دشمن قرار می‌گرفتند. بنابراین، خواهران اصفهانی، این گروه پرکار را برای ارائه یک کار تمیز فرهنگی راه‌اندازی کردند. شعارش هم این بود که منتظر موعود جهانی باید جهانی هم فکر کند. پس باید ابتدا محلی، سپس منطقه‌ای، بعد شهری، سپس کشوری، بعد قاره‌ای و در نهایت، جهانی اندیشید و عمل کرد.