کانون فرهنگی رهپویان وصال

جوان‌های شیراز، روحانی لاغراندامی به نام سیدمحمد انجوی‌نژاد را خیلی خوب می‌شناسند. او حالا فقط در فارس و شیراز، شناخته شده نیست و در سراسر کشور، اسمش را اغلب مردم شنیده‌اند. سال 1376 که او داشت لباس آخوندی تنش می‌کرد، یک کانون فرهنگی به نام «رهپویان وصال شیراز» متولد شد که نام او را سر زبان‌ها انداخت. این کانون به دست او و چند تا از همرزمانش در دفاع مقدس و دوستان دانشگاهی‌اش در این شهر راه افتاد و جلسات اولیه‌اش را در نمازخانه بیمارستان نمازی شیراز برپا کرد. البته انجوی‌نژاد، قبلا در وبلاگش برای خود اسم و رسمی به هم زده بود و در عصر دهکده جهانی و استیلای اینترنت، خوب با مخاطبانش ارتباط می‌گرفت.

در اولین محرمی که کانون رهپویان راه افتاده بود، زمانی که دیدند تعداد مخاطبان هیأت بیش‌تر از یک نمازخانه بیمارستانی است، راه افتادند و رفتند مسجد خیرات شیراز ـ که بالاخره هم بزرگ‌تر بود، هم مناسب جمع شدن صدها نوجوان و جوان هیأتی.

اما بعد از سه ـ چهار سال از تاسیس کانون، آنقدر تعداد مخاطبان ثابت جلسات هفتگی «رهپویان» که از گروه‌های مختلف اجتماع بودند و اکثریت آن را جوانان تشکیل می‌دادند، زیاد شد که مسجد هم تنگ و کوچک به نظر می‌رسید. مخاطبان جلسات هیأت حالا به هزاران نفر می‌رسید.

حجت‌الاسلام انجوی‌نژاد در دوران جنگ، کار تشکیلاتی کرده بود و تلاش می‌کرد این هیأت را هم با ساختاری تشکیلاتی و جوان‌پسند مدیریت کند. اول، خودش در هیأت هم منبر می‌رفت هم روضه می‌خواند و هم مداحی هم می‌کرد. در فضای مجالس سنتی شیراز، نوع عملکرد او ابتکاری و جدید بود. برای همین، دائم به جمعیت هیأت اضافه می‌شد و اسم در می‌کرد.

ساختار تشکیلاتی این هیأت از مدرسه ریشه می‌گرفت و انجوی‌نژاد، همراه با آقایی به نام «پاریابی» که این روزها مسئول روابط عمومی کانون است در طول هفته به 7ـ8 مدرسه شیراز می‌رفتند و با هماهنگی مدیر یا انجمن اسلامی دانش‌آموزان، سرویس‌های رفت و برگشت برای مدرسه تدارک می‌دیدند تا دانش‌آموزان را از مدرسه به هیأت و سپس از هیأت به خانه ببرد. فکر خوبی بود. بچه مدرسه‌ای‌ها در دو فصل سرد، یعنی پاییز و زمستان، مخاطب این هیأت شدند و کار رهپویان از مدرسه پا گرفت. نکته جالب این‌که این روزها قدیمی‌های هیأت همان مدرسه‌ای‌ها هستند که ازدواج کرده‌اند و امروز بچه‌هایشان به مدارس کانون رهپویان می‌روند و آن‌جا درس می‌خوانند.

یادتان نرود که بعد از سه سال، هیأت از مسجد خیرات به حسینیه فعلی اثاث‌کشی کرد. هیأت رهپویان وصال شیراز، از نظر تشکیلاتی هنوز هم منسجم است و بی‌دلیل نیست که در این رشته مقام آورده. معاونت‌های اجرایی، پشتیبانی و مالی، خواهران و آموزش، همگی زیر نظر هیأت امنا به ریاست حجت‌الاسلام انجوی‌نژاد فعال هستند و هرکدامشان، بخش‌ها و واحدهای مختلفی دارند.