مجموعه فرهنگی عاشوراییان

اواخر دهه 70 چند طلبه و دانشجوی دغدغه‌مند اصفهانی در یک فضای ساده دور هم نشستند و مجموعه فرهنگی عاشوراییان را بنیان گذاشتند. آن‌ها از همان اول بسم‌الله فعالیت‌های عاشوراییان را دو بخشی دیدند؛ یکی برای عموم مردم ـ که شهری و بیرونی بود ـ و دیگری که داخلی و تربیتی بود. برنامه‌های شهری یعنی برنامه‌های مذهبی و ملی که خلاق و هنرمندانه طراحی می‌شوند و عموم مخاطبان مخصوصاً نوجوانان و جوانان از آن استفاده می‌کنند. در این‌جور برنامه‌ها سعی می‌شد با استفاده از ابزارهای هنری مثل نمایش‌های عاشورایی، سرود، نشریه، بازی‌های کامپیوتری، برنامه‌های تلویزیونی، تبلیغات محیطی و... مفاهیم دینی و انقلابی به مخاطبان منتقل شود. اتفاقاً جوان‌ها و نوجوان‌های اصفهانی از این کار خیلی خوب استقبال کردند.

شاید همین دید ملی باعث شد که مجموعه فرهنگی عاشوراییان در اولین «جشنواره ملی اتفاق» از بین ۲۵۰۰ سازمان مردم‌نهاد کشور، شد «برتر برترین‌ها». چون آن‌ها با رویکرد تربیت نیروی موثر و مولد فرهنگی ـ دینی از بین نوجوانان و جوانان علاقه‌مند اصفهانی برنامه‌ریزی کرده بودند و از روش‌های مختلف مطالعاتی، تشکیل گروه‌های تربیتی، راه‌اندازی اردوهای تجربه، فرهنگی و جهادی و دوره‌های مختلف آموزشی استفاده می‌کردند. در یک کلام، آن‌ها می‌خواستند برای انقلاب، «کادرسازی» کنند.

عاشوراییان از سال 1392 وارد فاز دوم شد و سبک زندگی ایرانی ـ اسلامی را مبنای کار خود قرار داد. اتفاقاً این موضوع مهم، چند ماه بعد به یکی از دغدغه‌های مهم رهبر انقلاب تبدیل شد.

پس تا اینجا عاشوراییان در دو عرصه قصد ورود داشته‌اند؛ اول، تربیت نیروی انسانی کارآمد از نسل نوجوان و جوان انقلاب که در عرصه فرهنگ کارآمد باشند؛ یعنی هم صاحب دانش باشند و هم صاحب ذوق و قریحه و توان اجرایی؛ و دیگری، تعظیم و گرامیداشت شعائر اسلامی در شکلی قابل قبول و روزآمد برای همان نسل نوجوان و جوان.

18 سال از فعالیت پرقدرت مجموعه عاشوراییان می‌گذشت که فعالان این مجموعه در آبان 86 دیداری با رهبر فرزانه انقلاب داشتند. در این دیدار بر عاشوراییان تکلیف شد که در آن دو عرصه‌ای که از قبل پیش‌بینی کرده بود، فعالیت بیش‌تر، دقیق‌تر و مساوی داشته باشد. آقاسیدعلی تأکید کرده بودند که عاشوراییان باید هر دو را باهم انجام بدهند. اتفاقاً همین دیدار و راهنمایی‌های آقا، شد نقطه عطف عاشوراییان تا آن‌ها تغییراتی در برنامه‌های خودشان ایجاد کنند و تا سال 1388 از همان نگاه راهگشا و عالمانه، سندی راهبردی بنویسند.

سال 91 مرحله چهارم اصلاح روش‌ها هم صورت گرفت و آغاز حرکت دوم آن‌ها از سال 92 اعلام شد. آن‌ها در بخش اول، نوع نگرش نسبت به آینده، کار فرهنگی و فعالیت خودشان را اصلاح کردند و پس از آسیب‌شناسی حرکت اول، نهایتاً به سند چشم‌انداز عاشوراییان در حرکت دوم رسیدند؛ طوری که حالا، عنوان «حرکت دوم» در نامواره عاشوراییان به چشم می‌خورد.