قم، شهر کریمه اهلبیت سلامالله علیها و خاستگاه مردان بزرگ حوزه ستایشگری مثل مرحوم حاج حسین مولوی معروف به ملاحسین، مرحوم حاج علی خورشیدی و مرحوم حاج حسین محلوجی است که همین امروز هم اگر رد شعر آیینی را بگیرید، حکم و عنوان «پدری»اش را در قم میجویید؛ استاد محمدعلی مجاهدی، متخلص به پروانه.
نسلهای بعدی ذاکران قمی هم سرفراز بودهاند و حسن عطایی، زاده سوم خرداد سال 1372 یکی از آنهاست. آنچه بیش از همه پیرامون سابقه درخشان شهر قم در اقامه عزای حسینی خودنمایی میکند، برپایی مجالس سوگواری با نمادها و آیینهای سنتی و اجرای نمایش تعزیه در مناطق مختلف این شهر مقدس و روستاهای اطراف آن است. نشان دادن حزن و اندوه در مصائب سید و سالار شهیدان با بهکارگیری نمادهای مختلف و برگزاری مجالس سوگواری امام حسین علیهالسلام در قم قدمتی بسیار طولانی دارد و هماکنون نیز بسیاری از این مجالس باسابقه در شهر و روستاهای استان قم دایر است و عزاداران حسینی از میان همه اقشار میتوانند در این محافل مذهبی شرکت کنند.
مردم قم در طول سالیان دراز با برپایی محافل عزاداری سیدالشهدا علیهالسلام در حسینیهها و تکایایی مثل تکیه «حاج حسن»، همواره حافظ ارزشهای نهضت عاشورا بودهاند و این مساله در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا امروز ابعاد گستردهتری به خود گرفته است.
عطایی پدرش هم مداح بود و با علاقهای که به مداحی داشت، وارد این مسیر شد. پدرش او را به مداحی در مدرسه تشویق میکند و رفتهرفته در فعالیتهای مسجد محله وارد میشود که با اصرار یکی از معلمان دوران ابتداییاش به نوحهخوانی در مسجد محل تشویق میشود. پس از نوحهخوانی در مسجد محل، مورد استقبال مردم قرار گرفته و تصمیم میگیرد تا به صورت جدیتر به یادگیری تکنیکهای مداحی بپردازد. او مدتی را در کلاسهای مداحی کانون معراج شرکت کرده و از برنامههای آموزشی استفاده میکند. پس از مدتی نزد استادانی مثل سیدمهدی میرداماد و محمدرضا شمسآبادی به یادگیری تکنیکهای مداحی میپردازد.
حسن عطایی از مداحان خوشصدای کشوری است که نوحههای بسیاری در وصف خاندان آلالله خوانده، اما شور «قدم میزنه یل قتال العرب» در میان مردم بسیار مورد استقبال قرار گرفته است.