حجتالاسلام محمدعلی رضاپور، اهل ساری مرکز استان مازندران است که خودش را طلبه کوچکی در بین خیل زیاد سربازان حضرت ولیعصر (عج) میداند و معتقد است که طلبهها و منبریهای خوب در کشور فراواناند و اگر چه او در این رشته انتخاب شده، یقیناً «این همه آوازهها از شه بود/ گرچه از حلقوم عبداله بود».
او که مسئول دفتر نمایندگی ولیفقیه در جهاد کشاورزی استان است، سابقه 20 ساله در کار چهره به چهره با نوجوانان و جوانان در اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشآموزان دارد. خودش میگوید: «کار کردن با تشکلهای دانشآموزی، فضای شناختی را برای من در ارتباط با نوجوان حاصل کرد. به هر حال، من به عنوان مبلّغ دانشآموزی در کلاسهای درس و اردوها حاضر میشدم، هم مشاوره میدادم و هم در هیأتهای دانشآموزی تبلیغ میکردم.»
همینها باعث شد تا او به اشرافی برسد و بداند که شناخت 4 بعد یک نوجوان میتواند در اجرای منبر به او کمک کند. او پس از این سالها میداند که هرکس با نوجوان سروکار دارد، باید چهار ساحت شخصیتی انسان را بشناسد. ظرفیتها، آسیبها، امیال و نیازها ۴ وجه شخصیتی هر انسان است که یک منبری، حداقل باید به یکی از این ساحات توجه کند.
انتخاب بیان و نوع ادبیات گفتاری برای ارتباط گرفتن با نوجوان هم مقوله بسیار مهمی است. حاج آقا رضاپور، ادبیاتی عامیانه و محاورهای همراه با محبت دارد و معتقد است که باید به دل نوجوان بود و دید او چه چیزهایی را دوست دارد. او میگوید: «حتی دوست دارند به جای اینکه کاغذ در دست منبریشان ببینند، تبلت ببینند. شاید نوجوان دوست داشته باشد زمان سخنرانی او متفاوت باشد.»
این منبری برگزیده میداند که نوجوان از منبرهای یکطرفه خوشش نمیآید و دوست دارد منبر دوطرفه باشد؛ به نحوی که او احساس نکند منبری از او بالاتر است. او کسی است که حال یک نوجوان را میفهمد و میداند که نوجوان امروز اهل رسانه است. اگر منبری اهل رسانه و اتقان نباشد، هیچ رقم کار جلو نمیرود و ارتباطی صورت نمیگیرد.
منبری 40 ساله مازندرانی البته همه چیز را به تفضل و توسل و توجه به منبع فیض الهی ربط میدهد و میگوید که اگر همه این کارها را کردی، دست آخر باید خدا به شما جلوه بدهد.
حجتالاسلام رضاپور، سه دختر دارد و تجربههایی در شعر، گرافیک، اجرا و خیلی کارهای دیگر. او یک روحانی ذوالفنون است و معتقد است که باید نوجوان را دوست داشت تا حرف شما روی او اثر بگذارد.