حاج غلامرضا برای هر کدام از ذوات مقدس شعر دارد؛ برای هر پدیدهای هم که به اسلام و انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ربط داشته باشد. او حتی برای بهشت زهرا و اینکه مدفن چه کسانی است، شعر گفته و بهترین نوحهها از ذهن پویا و نغمهپردازش ساطع شده است.
استاد سازگار که تخلص «میثم» را انتخاب کرده و معروفترین اثرش هم «نخل میثم» است، سال ۱۳۲۰ در قم چشم به روی این جهان باز کرده است. ابتدایی را در مکتبخانههای قدیمی سپری کرد و سپس به دروس حوزوی روی آورد. سازگار کار مداحی را از برگزاری جلسات نونهالان آغاز کرد و در بزرگسالی در جلسات ذاکرین به سرپرستی حاج ملاحسین مولوی شرکت کرد، تا 19 سالگی در قم زندگی کرد و در همان سن همسر گرفت و سپس به تهران نقل مکان کرد. او صاحب 6 فرزند است که زهیر، جا پای پدر گذاشته و همواره دوشادوش استاد، جلسات پرجمعیت ذبیحالعطشان و کلاسهای مداحی برگزار میکند.
سازگار پدر، سرودن را از نوجوانی آغاز کرد و همزمان میخواند. حافظه خوب او کمک کرد تا در مسیر نوکری به سرعت پیشرفت کند.
استاد سازگار از همان کودکی مشتاق استادش مرحوم حاج ملاحسین مولوی بوده و به این فکر میکرده که آیا میشود روزی در محضر استادش شعر بخواند؟ تا اینکه یک شب در حال خواندن در مسجد محله خودشان بوده که استاد مولوی وارد مجلس شده است. ملاحسین با نگاه محبتآمیز، سازگار را مورد لطف قرار داده و بعد از آن که خواند به پدر غلامرضای جوان میگوید که پسرش را نزد او بیاورد. سازگار از آن شب به بعد هر هفته در جلسه عصر جمعه استادش شرکت میکرده و میخوانده.
کودکیهای سازگار با فقر پدر و مادرش مصادف بوده و او به خاطر آنکه کار و شغلی داشته باشد، به هرکاری که آماده بود، مثل بنایی، نانوایی، چاپخانه و... مشغول میشد.
مجموعه 6 جلدی «نخل میثم» دربردارنده اشعار کلاسیک اوست و مداح و روضهخوانی را نمیشود پیدا کرد که از این کتاب او، خرمایی برنداشته باشد. سازگار در عرصه نوحهسرایی هم خیلی فعال است و مجموعههای چند جلدی «یک ماه خون گرفته»، «آتش مهر»، «نخلستان» و «از صیام تا قیام» بخشی از آثار او در زمینه نوحه است.