ساری، مرکز مازندران است و بهار، همیشه بوی شکوفه‌های نارنج از آن استشمام می‌شود. مازندران، پایگاه مهم و بزرگ مرجعیت تشیع است که نشانه‌های آن را چه در آمل با فرزانگانی مثل مرحوم حسن‌زاده آملی و آیت‌الله جوادی آملی و چه در کمی آن‌سوتر از مرکز استان و منطقه «کوهستان» می‌توان پیدا کرد. هیأت ثارالله (ع) ساری که در رشته ساختار و تشکیلات هیأت، برگزیده شده، از اواخر سال 97 خیمه خود را برافراشته است. جوانان این هیأت وقتی بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی از سوی رهبر منتشر شد، کار مطالعاتی برای تشکیل هیأت ثارالله را شروع کردند.
بهار 98 بود که مقداد ابراهیمی، مسئول فعلی هیأت و مهدی اسماعیل‌نیا و یاسر ابراهیمی، اولین جلسات هیأت را برگزار کردند. آن‌ها خیلی قضیه را جدی گرفته بودند که کارها را در هشت معاونت تخصصی (طرح و برنامه، امور خادمین، صیانت، فوق برنامه، پشتیبانی، اداری مالی، اقتصادی و خواهران) و 6 قرارگاه عملیاتی (خدمات اجتماعی کریمانه، مراسمات آئینی نوکرانه، رسانه‌ای عطش، تربیتی و کادرسازی ترنج، موکب مرمی قدس و بسیج) تقسیم کردند.
جوان‌های ثاراللهی اول نشستند و چشم‌انداز کوتاه‌مدت 3 ساله و بلندمدت 5 ساله و 10 ساله را نوشتند. بعدش هم اساسنامه و نظام‌نامه‌ای براساس مطالعات و بررسی‌های میدانی تهیه کردند. مثلاً این هیأت در تمام معاونت‌ها و قرارگاه‌های خود موضوعات اقتصادی را پیگیری می‌کند که ظرف 2 تا 3 ساله آینده می‌تواند موسسات و شرکت‌های متعددی را در این حوزه به ثبت برساند و در اوج برنامه‌های خود به یک هلدینگ تبدیل شود. این کارها از یک هیأت عجیب نیست؟
آن‌ها این روزها برنامه‌ها و اقدامات خود را فراتر از یک هیأت پیش برده‌اند و مثل یک بنیاد بزرگ کار کرده‌اند، اما همچنان علاقه‌مندند تا در سطح ساری و میان مردم، فقط به عنوان «هیأت» شناخته شود. با این حال، قرارگاه خدمات اجتماعی این هیأت در فضایی مجزا از مراسم‌های آیینی فعال است که در حال حاضر مشغول تکمیل سومین واحد مسکونی خود برای نیازمندان است. البته این کار از بازسازی واحدهای مسکونی و یا کمک‌های مومنانه جداست. قرارگاه ثاراللهی‌های ساری تا حالا سه تا خانه را از صفر ساخته و تحویل داده است. 400 خانواده نیازمند هم زیر پوشش خدمات این هیأت هستند که سال به دوازده ماه از کمک‌های آن استفاده می‌کنند.
هیأت ثارالله ساری براساس اهداف و برنامه‌های از پیش طراحی شده خودش جریان‌سازی در سطح شهر را هدف گرفته و خدا را شکر توانسته در این مدت، هم نظر مردم شهر را جلب کند، هم با استقبال خیلی خوبی در مناسبت‌های مختلف روبرو شود.