اردبیل از دههها پیش، مهد ذاکران و مدیحهخوانان آستان مقدس سیدالشهدا علیهالسلام بوده و هیچ نسلی از مردمان این شهر ولایی نبودهاند که نمایندهای در بهترین ستایشگران اهلبیت علیهمالسلام نداشته باشند. نسلهای قدیمیتر اگر سلیم و رحیم موذنزاده را داشتند، نسلهای بعدی به حاج باقر تمدن و حاج داوود علیزاده رسیدند و پس از آن، مرحوم محمدباقر منصوری بود که آوازه این شهر را در مدح و منقبت ائمه اطهار سلامالله علیها بالا برد.
شهریار حسنزاده از نسل دهه شصتیهای اردبیل و البته شهرستان گرمی است که از دو سالگی در پارسآباد مغان زندگی کرده و بزرگشده این شهر است؛ ولی از سال 1392 دوباره به اردبیل آمده است. حسنزاده لیسانس مهندسی کشاورزی دارد و در اداره آب و فاضلاب اردبیل مشغول به کار است.
پدر شهریار، حاج فیروز حسنزاده، مداح بود و اکثر اعضای خانوادهاش هم تعزیهخوان و شبیهخوان بودند. برای همین، او از هفت سالگی وارد تعزیهخوانی شد. ابتدا به دلیل آنکه سواد خواندن نداشت، متن را حفظ میکرد و میخواند و نقش حضرت عبدالله فرزند حضرت ابوالفضل علیهالسلام را ایفا میکرد. به مرور نقش عبدالله بن الحسن، قاسم بن الحسن و در حال حاضر هم نقش علیاکبر علیهالسلام را در تعزیه بازی میکند.
حسنزاده برای ورود به عرصه مداحی، تحت نظر پدر، آموزشهای خود را شروع کرد. علاقه خیلی زیادی به نوحهها و صدای حاج محمدباقر تمدن داشت و از بچگی مداحیهای این استاد را میشنید و تمرین میکرد؛ طوری که لالایی خوابش همین نوحهها شده بود. اصلا میتوان گفت علاقه به حاج باقر تمدن و صدایش باعث شد که حسنزاده به سمت مداحی قدم بردارد.
او در اردبیل این روزها دو هیأت با نام حضرت ابالفضل علیهالسلام دارد که در دو محله مختلف شهر است و روزهای چهارشنبه و پنجشنبه هر هفته در جلسات هفتگی آنها میخواند. جدای از آن، صبحها هم به هیأت عباسیه اردبیل میرود که استاد و مرادش هم آنجاست؛ حاج باقر تمدن.
حسنزاده چون بزرگشده پارسآباد است، در مناسبتها به خصوص محرم راهی هیأتهای آن منطقه میشود و در آنجا به مداحی میپردازد. او هشت سال است که در مجالس عزاداری سنتی پارسآباد میخواند و 4 سال است که مداح مسجد جامع این شهر شده است.