مداحهای قدیمی یک عبارت جالب و طنزآمیز دارند که گاهی از سر فروتنی به خودشان نسبت میدهند: «لنگالذاکرین!» یعنی وقتی کسی نباشد به آنها میگویند بخواند! اتفاقاً خیلی از مداحان بزرگ و نامآور از همینجا شروع کردهاند؛ جایی که مداح هیأت نیامده و آنها مجبور بودهاند به جایش ادای نوکری کنند. سعید عباسزاده هم از همین جنس است. او که سال 1365 در پایتخت به دنیا آمده، نوکری به اهلبیت علیهمالسلام و مجالس عزاداری را از زنجیرزنی در دستجات عزاداری، طبلزنی و حمل کتل آغاز کرده، اما همان زمان، اشعار حاج محمود کریمی را برای خودش و گاهی دوستان زمزمه میکرده. در یکی از محرمها زمانی که مداح هیأت نیامده بود و دسته بدون مداح بود، دوستانش به او اصرار میکنندد که بخواند. این خواندن شروع و نقطه سرآغازی برای ورود او به عرصه ستایشگری بوده است.
عباسزاده از 16 سالگی مداحی را آغاز کرد و از همان ابتدا بنا داشت کار را اصولی بیاموزد. برای همین سراغ آموزش مداحی رفت. یکی از اقوام او مرحوم حاج اصغر حیدری بود که در سفرهای بعثه مقام معظم رهبری به مکه مکرمه و مدینه منوره مداحی میکرد. اول، پیش او آموزش دید و با کمک حاج اصغر به مجمعالذاکرین استاد سازگار راه یافت. بعد از آن با آموزگار باسواد و مداح سردوگرم چشیده یعنی حاج محمد فراهانی آشنا شد و در دورههای آموزشی او شرکت کرد که هنوز هم تحت تعلیم اوست.
او از سال 86 در حال گذران دورههای آموزشی مدون است. ابتدای این دوره، عمومی است که الگوهایی به حاضران داده میشود تا تمرین کنند؛ مثلا زمزمههای حاج محمود کریمی یا حاج سعید حدادیان را نوآموزان تمرین میکنند. پس از آن دوره متوسطه است که فرد با دستگاههای آوازی کاربردی آشنا میشود و بعد از آن هم دو دوره عالی یک و دو است که فرد آموزش مقتلخوانی و روضهخوانی کسب میکند.
عباسزاده این روزها هیأت ثابتی در منطقه افسریه تهران دارد به نامه خیمه انصارالمهدی(عج) که هر هفته سهشنبهها در حسینیه دهنمکیهای مقیم تهران برای دوستانش میخواند. این هیأت سابقهای 20 ساله دارد.
این مداح جوان برای شرکت در مهرواره هوای نو فیلم مدیحهخوانی خود در مدح حضرت زهرا سلامالله علیها را ارسال کرده بود که در حضور حاج محمد فراهانی خوانده است. عباسزاده لیسانس علوم سیاسی دارد.