حاج محمد صمیمی را با حاج محمود کریمی می‌شناسند و او را شاعر اصلی مداح پیشکسوت می‌دانند. چنین هم هست، اما نباید انگار کنیم که چنین شاعری با سایر مداحان معروف و تراز اول کشور بی‌ارتباط است. محمدمهدی صمیمی از شاعران اهل تهران و متولد سال 1366 است. تحصیلاتش را در مقطع دکترای رشته مدیریت تمام کرده و از تصنیف‌سرایانی است که سال‌ها در این عرصه فعالیت دارد و نوحه‌هایش توسط ستایشگران سرشناس اجرا شده‌اند.
صمیمی با راه‌اندازی «حلقه ادبی ریّان» که محوریت آن آموزش مبانی شعر و تصنیف‌سرایی است، دانسته‌های خود را به هنرجویان آموزش می‌دهد و مجموعه اشعار کلاسیک او با نام «ائتلاف صبر و سکوت» به چاپ رسیده است.
صمیمی علاوه بر حاج محمود کریمی که شاعر اصلی اوست، با دیگر مداحان کشور از جمله سیدمجید بنی‌فاطمه هم مرتبط است و خودش هم در کنار نوحه‌سرایی مداحی می‌کند. او علاوه بر شعر و مداحی، خوشنویس ماهری هم هست. مطالعاتش در حوزه شعر و موسیقی و... با خدمت به آستان اهل بیت گره خورده و می‌توان ادعا کرد که به طور تخصصی مداحی و همه فنون مربوط به آن را دنبال می‌کند.
صمیمی اولین نوحه‌خوانی‌هایش را از جلسه زیارت عاشورای مادربزرگش آغاز کرد و در 9 سالگی در این مراسم زیارت عاشورا میخواند. این خواندنها در هیأتهای محل ادامه پیدا کرد، اما اولین شعری که گفت در 16 سالگی بود.
جرقه اولیه ذهن او برای سرایش نوحه به خاطر ارتباطی زده شد که با حاج محمود کریمی، بدون هیچ واسطه‌ای در سن 18ـ17 سالگی برقرار کرد، چون خیلی دوست داشت به این مداح خدمت کند. یک شعر گفت و برد پیش او. این شعر را که به عربی و فارسی گفته بود، به حاج محمود داد و چون خیلی به او علاقه داشت، منتظر نتیجه نشست.
یک کم برگردیم عقب‌تر. سال 79ـ78 که حاج محمود کریمی مطرح بود، محمد صمیمی شیفته صدای او شد. رفت پیش کریمی و خیلی عجیب هم بود که حاج محمود هم با او ارتباط برقرار کرد. حاج محمود به صمیمی گفت: می‌توانی شعر بگویی؟ صمیمی هم این شعر را به او داد که حاج محمود، پسندید و آن شعر را هم خواند.